Thursday, April 12, 2012

Yunho vs. Ashraf........Bab 18

(Post yang agak pelik dan mengarut... layan jelah!!!)


::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::


Your's POV


Pagi yang indah seperti biasa... bau nasi lemak yang ibu masak memang sedap... semenjak kamu balik rumah hari sabtu yang lalu, ibu sering memasak nasi lemak sebagai sarapan pagi... namun, semenjak itu juga kamu tidak menjamah sedikit pun nasi lemak yang ibu masak... besok dah nak balik kampus, kalau kamu tak makan nasi lemak ibu hari ini, kempunanlah jawabnya....


"Ai, adik... buat apa kat celah langsir tu... mehla sini makan..." panggil ibu apabila di ternampak kamu terhidu-hidu nasi lemaknya dari celah langsir. Entah macam mana kamu boleh mengintai dari celah langsir pun aku tak tahu.


Kamu berjalan perlahan menuju ke meja. Kamu menceduk nasi ke dalam pinggan. Beberapa minit kemudian, muncul pula ayah, abang dan nenek kamu.


Eh, baru aku teringat... ada nenek rupanya dalam rumah nie... kenapa macam dah lama je tak muncul nenek nie eh? Mana dia pergi?? Hah, aku tau... nie mesti nenek dok ber'facebook' dalam bilik nie... itu pasal la lama tak nampak... 'chatting' dengan pakwe la tu...


"Yang adik termenung nie kenapa? Makanlah nasi tu..." tanya nenek kepadaku.


Eh, nenek ada dialog la... macam tak percaya pulak. 


"Haa, nak makan la nie..." kamu mengambil sambal serta aksesori-aksesori yang lain ke atas pinggan. Nampak sedap betul nasi lemak di depan mata kamu nie... setelah berdoa, kamu mencapai sudu dan sudah bersedia untuk menyuap nasi ke dalam mulut...


"Macam mana dengan keputusan adik? Dah ada jawapan untuk perkara yang kita bincangkan aritu??" ibu bertanya soalan itu secara tiba-tiba. Sudu yang tadinya dalam perjalanan menuju ke mulut kamu, terhenti seketika... macam ada 'traffic light' pulak...


Adoi, benda-benda macam nilah yang membuatkan aku tak dapat nak makan nasi lemak nie... ibu ni pun satu, kenapalah time-time macam nie dia tanya soalan tu...


"Adik setuju ke tak?" tanya ibu lagi.


Kamu memandang muka ahli keluarga kamu yang lain... akhirnya, kamu menggeleng perlahan... "Tak.." kamu menundukkan muka, kamu berasa serba-salah... 


"Ok..." jawab ibu pendek. Kamu seperti tak percaya dengan apa yang kamu dengar. Kamu mengangkat muka dan melihat ke arah ibu kamu. Ibu tersenyum. Kamu memandang pula wajah ahli keluarga kamu yang lain. Semuanya tersenyum memandang kamu.


Apa nie?? Senyum-senyum pulak... diorang nie tengah buat 'candid camera' ke ape? Aritu macam beria-ia suruh aku kahwin... hari ni, macam tak payah kahwin pun takpe... apakah??


"Ok??" tanya kamu.


Ibu mengangguk. "Haah, ok..." jawab ibu.


"Ok??" tanya kamu lagi. 


"Iye... ok..." jawab ibu kamu lagi.


"Ok??" kamu bertanya lagi. Macam radio rosak pulak, ulang-ulang benda yang sama...


"Ya Allah! Budak nie... ibu dah kata ok tu ok jelah..." nenek pulak menyampuk. Nenek pulak yang 'annoying' dengan pertanyaan kamu.


Kamu beralih pandangan pula pada abang kamu... kamu bertanya lagi soalan yang sama... namun, hanya dengan gerak bibir kamu saja... abang kamu hanya tersenyum... 


Air mata kamu mula bergenang... dan akhirnya jatuh juga ke pipi... reaksi wajah abang kamu berubah apabila melihat kamu menangis... dia lantas bangun dari kerusi dan menuju ke arah kamu...


"Laa, apasal nangis pulak nie?? Adik tak payah kahwin la..." pujuk abang kamu. Dia turut menghapuskan air mata kamu menggunakan kedua-dua ibu jarinya. Kamu memandang abang kamu, agak lama... lalu kamu tersenyum dan terus merangkul leher abang kamu yang sedang melutut di hadapan kamu. 


"Abang, adik tak payah kahwin..." kata kamu. Kamu bangun dari kerusi dan melonjak-lonjak kegembiraan. Abang kamu tersengih kembali. Gembira betul budak nie!!


"Yeay!! Adik tak payah kahwin... adik tak payah kahwin..." kamu masih lagi melonjak-lonjak kegembiraan. Rasa macam dapat result SPM 12A pun ada...


"Siapa kata adik tak payah kahwin??" tiba-tiba ayah bersuara.


Pulak... tadi kata ok... tak payah kahwin... adoi, suka la mainkan perasaan orang macam nie...


Kamu memandang ayah kamu... yang lain juga turut memandang ayah kamu...


"Ala, ayah... apa nie?? Tadi ibu cakap ok... apasal ayah pulak ayah cakap macam tu??" tanya kamu dengan nada kesal.


"Iyalah bang... kenapa pulak abang cakap macam tu??" tanya ibu pula. Ibu juga menunjukkan reaksi muka terkejut.


"Betullah apa abang cakap tu... awak nak ke anak awak nie tak kahwin sampai bila-bila?" tanya ayah pula.


"Maksud abang?" ibu masih 'blur'.


"Maksud abang, memang la sekarang nie adik tak payah kahwin... nanti lama-lama kena kahwin jugak... betul tak?" ayah menjelaskan.


Ibu tersenyum. Maknanya dah faham la tu...


"Isyh, ayah ni... buat takut adik je... kalau pasal tu, lama lagi la... nak belajar, cari kerja dulu..." kamu rasa lega kembali.


"Tulah, orang nak bagi kahwin sekarang tak nak... kan dah nak kena tunggu lama... bila la ayah nie nak dapat timang cucu... nak harapkan abang kau nie, entah bilalah nak ade awek..." kata ayah. 


"Aik, saya pulak yang kena? Dah takde orang nak kat saya, yah... nak buat macam mana... ayah tolong la doakan saya nie cepat dapat jodoh..." jawab Fahrin tersengih.


"Eleh, ye ke takde orang nak kat abang? Abang yang memilih kot..." kamu sengaja mengusik abang kamu.


"Kalau ada nenek-nenek yang nak kat abang, takkan abang nak pilih jugak..." jawab Fahrin bergurau. Nenek yang dari tadi diam, terbatuk-batuk.


"Ehem... ehem... nenek-nenek jangan sebut ye...." kata nenek. Pandai bergurau pulak nenek.


"Hehe, jangan marah eh nek... Fa'in gurau je tadi..." Fahrin risau kalau dia menyinggung perasaan neneknya.


"Tak marah pun... saja je..." jawab nenek. Sporting betul la nenek nie...


"Eh, dahlah tu... jomlah sambung makan... sejuk dah nasi nie..." kata ibu.


"Korang makanlah ye... nenek nak masuk bilik dulu... nak main pesbuk..." kata nenek lalu bangun dari kerusi.


"Eh, mak tak nak makan dulu ke?" tanya ibu.


"Aku dah makan dah... tengok tu, dah satu pinggan habis... korang la nie, drama banyak sangat... aku makan dah habis satu pinggan pun tak perasan..." jawab nenek sambil menunjukkan pinggannya yang telah licin. Dia terus berlalu pergi ke biliknya.


Kamu menyiku sedikit tangan abang kamu yang duduk di sebelah kamu.


"Abang, nenek pandai main 'facebook' la bang..." kata kamu seperti berbisik.


"Eh, adik baru tau ke?? Dah lama dah nenek main 'facebook'... dah dapat pakwe agaknye..." jawab Fahrin lalu ketawa kecil.


Fuyoo!! Canggih la nenek aku... pandai main 'facebook'... patutla macam lama tak nampak, rupanya dia dok berkurung dalam bilik main 'facebook'... 


(bersambung...)